Na ‘Verloren’ vind ik dit boek het beste (uitgezonderd de Frieda Klein series). Het verhaal komt wel geloofwaardig uit. Holly Krauss is niet iemand die ik bevriend zou willen worden. Zij is een mensen misbruiker. Ik zal nooit tegen mijn (aanstaande) man zeggen dat hij ….

een loodgieter moet worden *LOL* en ik heb medelijden met Deborah.

Dit boek geeft me een goede inzicht van hoe het is als iemand een bipolaire stoornis heeft. Ik heb zo’n iemand nooit in mijn leven ontmoet, denk ik. Of misschien heb ik nooit door gehad. Ik word al chagrijnig als iemand ontzettend veel praat, waarschijnlijk vandaar dat ik niemand ken die deze stoornis heeft.

Dit boek heb ik binnen 3 dagen gelezen. Het leest niet heel vlot als ‘Verloren’ want ik heb ‘Verloren’ binnen 5 uur afgelezen. Maar dit boek is niet saai en ook niet langdradig.